Sen Monorom: bezoek Elephant Valley!
Na twee nachten in de hoofdstad van Cambodja Phnom Penh reisde we verder naar Sen Monorom in de Mondulkiri provincie. We wilde namelijk ontzettend graag het Mondulkiri Elephant valley project bezoeken. Het is niet de meest logische route, maar omdat er een tijdje geleden een verharde weg is aangelegd zou je er makkelijk naar toe moeten kunnen reizen. In de stad zelf zijn ze niet echt bekend met deze provincie en is het lastiger om vervoer te regelen naar dit gebied. Wij hebben dit uiteindelijk online gedaan en in ons hotel laten bevestigen, omdat de taal soms toch een probleem is Cambodja.
Het was een hobbelige busrit van ongeveer 7 uur, waar we redelijk opgepropt in een klein busje zaten met locals. We stopte kort bij een lokale markt, waarbij onze mede passagiers meelwormen en andere insecten en vreemde bamboestokken gevuld met rijst en noten insloegen als snack onderweg. Uiteraard wordt alles gedeeld in de bus en moesten wij natuurlijk ook de lokale gerechten proeven. De insecten hebben we toch maar vriendelijke afgeslagen.
Accomodatie – Mayura Hill Hotel & Resort
In Sen Monorom heb je niet veel keuze in accomodatie. Je hebt er vooral kleine hostels of homestays. Erg leuk natuurlijk. Wij vonden het wel prettig om na een jungletocht een beetje comfort te hebben, dus besloten wij een kamer te boeken bij het Mayura Hill Resort. Het enige resort in de omgeving.
De kamers zijn prachtig en erg ruim. Je hebt heel veel privacy en een leuk balkon waar je nog even een drankje kan drinken. Het resort is niet groot en leuk aangekleed. Helaas was niet alles positief. Het restaurant was erg klein en er lopen nauwelijks medewerkers rond. Ook spreekt bijna niemand Engels wat soms lastig en je bij dit resort wel verwacht. Daarnaast was het ontbijt wel heel erg basis. Wij vonden dit allemaal geen probleem, maar voor het bedrag wat je betaalt per nacht begrijp ik heel goed dat mensen hier ontevreden over kunnen zijn. Kortom: het is een mooi resort, maar de prijzen zijn echt te hoog.
Zipline
Net na aankomst besluiten we direct het avontuur op te zoeken en als Tarzan en Jane door de jungle te vliegen. Dit wordt voor ons beide de eerste keer dat we een Zipline gaan doen. Vorig jaar hebben we de Canopy walk gedaan op gigantische hoogte in de jungle van Maleisie. Dit vond ik al behoorlijk spannend. De zipline was weer een ander niveautje.
Het is even rijden, maar dan heb je ook wat. Het personeel is ontzettend professioneel en natuurlijk weer bijzonder vriendelijk. Ze kunnen goed Engels en nemen geen enkele risico. Na de uitleg begin je met wat korte ziplines. Zo krijg je een beetje vertrouwen in jezelf en wordt het gevoel dat je misschien wel naar beneden dondert steeds minder :). Het uitzicht is prachtig. En soms als je gelukt hebt, kun je hier ook aapjes spotten. 1 van de laatste ziplines is behoorlijk lang en vlieg je letterlijk op 100 meter hoogte over een waterval heen. FANTASTISCH. De moeheid van de reis van compleet verdwenen. Wat was dit vet zeg. Ben je in Sen Monorom, sla dit dan absoluut niet over. Het is een ontzettend leuke manier om kennis te maken met de jungle van Cambodja.
Elephant Valley project
De tweede dag gingen wel al vroeg naar Het Elephant Valley Project. Het is niet altijd zeker dat er plaatst is bij het project, dus controleer dit goed voordat je hier naar toe reist. Hoewel je er genoeg andere activiteiten hebt, is het toch zonde als je hier naar toe reist en je kan er niet terecht.
The Elephant Valley project zorgt ervoor dat olifanten die in het verleden zijn gebruikt in de bouw of in de toeristensector weer zoveel mogelijk als een “echte” olifant kunnen leven. Helaas is het niet meer mogelijk om ze weer volledig vrij te laten, omdat ze simpelweg niet weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen. De meeste olifanten zijn al op leeftijd en besteden hun laatste dagen in dit prachtige gebied. Ze hebben gigantisch veel ruimte en besteden hun dagen met wandelen door de jungle en het eten van bladeren, altijd met hun Mahout en soms ook met andere olifanten. Ze krijgen hier extra zorg en medicatie. Daarnaast zorgt het project ervoor dat ze met name locals inzetten voor bijvoorbeeld het eten, tourguides, facilitair etc. Ook de wordt er gezorgd voor de vorige eigenaars van de olifanten, zij krijgen maandelijks een bedrag (omdat de olifant vaak een inkomstenbron voor ze is) en ook medicatie en eventuele ziekenhuiskosten wordt voor hen geregeld.
Wil je het project bezoeken dan heb je verschillende opties, zo kun je weken als vrijwilliger aan de slag, maar ook 1 dag of je loopt alleen een dag met de olifanten mee. Een dagje jungle met de olifanten kost ongeveer € 75,- en is iedere cent waard. Wij vertrokken al vroeg in de ochtend naar het park. De lodge van het park zit ongeveer op een half uurtje lopen en is fantastisch. Verstopt in de jungle met prachtig uitzicht over het gebied, hangmatten, overal gezellige zit plekjes en relaxte sfeer. Hier krijgen we eerst een briefing en worden we voorgesteld aan de rest en onze tourguide.
The Terrible 2
We gaan als eerste naar The Terrible 2. Twee dames op leeftijd die, zoals de naam als doet voorspellen, soms een beetje ondeugend zijn. Na een flinke wandeltocht mogen we plaatsen nemen aan het water op een boomstam. Na een tijdje verschijnen de olifanten met hun Mahoets tussen de bomen. Een fanatisch gezicht en ook vreselijk spannend. Want wat zijn deze prachtige beesten gigantisch. Je voelt je plotseling heel erg klein. En hoe groot ze ook zijn, je hoort ze nauwelijks. Ze bewegen zich soepel door de jungle. We lopen ongeveer 1,5 uur met ze mee. Ze krijgen een bad en eten alles wat ze tegenkomen. Ze zijn niet verlegen en komen vaak erg dichtbij. De bedoeling is wel dat je ze behandeld als wilde olifanten, dus niet aaien, niet voeren en een afstand houden van meer dan 5 meter. Hoewel wij het begin wel jammer vonden dat we ze bijvoorbeeld niet mochten wassen, werd dit gevoel al snel minder toen we zagen hoe prachtig de olifanten in hun omgeving passen en dat wij hier als mens eigenlijk helemaal niet bij horen. Op het einde was het een fijn gevoel om te zien, dat zij hier zo wild als ze kunnen zijn, mogen leven.
Deel 2
Het is verschrikkelijk warm en mogen lekker gaan lunchen bij de lodge van het kamp. Het eten is fantastisch. Na een kort dutje in de hangmat, vertrekken we na de laatste twee olifanten. Opnieuw bezoeken we een prachtige dame. De mensen van het project hadden niet verwacht dat zij het zou overleven. Ze was extreem verwaarloosd. Zo heeft ze geen tanden meer en is extreem vermagerd. Maar ze doet het wonder boven wonder nog erg goed.
Sambo
Als laatste gaan we naar Sambo. Alle olifanten zijn bijzonder in het park, maar deze olifant is zelfs beroemd in Cambodja. Sambo was namelijk de laatste olifant in Phnom Penh die met toeristen rond de tempels wandelde. Iedereen in Cambodja kent Sambo. Aan ons de enorme eer om hem te ontmoeten. Hij loopt erg moeilijk door dat zijn poten volledig zijn verwaarloosd. Hij krijgt erg veel medicatie en is een beetje het zorgenkindje van het park. Maar daar merk je niks van. Hij wandelt vrolijk door de jungle en is ontzettend lief. Hij is erg op zijn gemak en komt ook behoorlijk dichtbij. Wanneer we op de foto gaan, raakt hij ons snel aan. De mahout geeft aan dat als we willen, we Sambo wel 1 keer mogen aanraken. Dat was natuurlijk een fantastische afsluiter.
Pizza in Sen Monorom bij Mondulkiri Pizza
Ja, er komt een moment in Azie dat je geen zin hebt in rijst of noodles. Een korte zoektocht op tripadvisor kwamen we al snel uit bij Mondulkiri Pizza. We verwachtte er niet veel van, want een pizza in Cambodja en dan ook nog eens in Sen Monorom, tja daar hadden we zo onze vraagtekens bij. Het tentje zit een beetje verstopt, maar eenmaal beneden beneden vind jeeen gezellig tentje in de buitenlucht. De eigenaar kan perfect Engels en is een fantastische vent. 1 van de meest bijzondere mensen die wij tijdens onze reis hebben mogen ontmoeten. En de pizza’s. Man oh Man wat waren die lekker. En niet alleen omdat we er zo naar hadden verlangd, maar ze waren gewoon ontzettend goed. De krokante bodem, verse groente, de saus. Alles klopte. Als of je een biologische pizza besteld bij één of ander hip nieuw tentje in Nederland. Misschien zelfs wel de beste pizza die wij ooit gegeten hebben.
Deze foto van Mondulkiri Pizza is beschikbaar gesteld door TripAdvisor
Sen Monorom, doen of niet!
Het ligt voor vele niet echt op de route, maar heb je even tijd in Cambodja dan is dit zeker de moeite waard. Het is maar heel klein, dus verwacht er niet te veel van. Het is totaal niet gericht op toeristen, dus verwacht geen taxi’s, supermarkten, luxe restaurants of hotels. In plaats daarvan heb je er talloze schattige hostels, leuke lokale eettentjes en zijn er genoeg mensen bij wie je achterop de motor kunt springen om je van A naar B te brengen.
De Elephant Valley project was zeker de moeite waard. Het voelde ontzettend goed om hier te zijn en we zijn erg blij om dit tijdens onze reis te hebben mogen doen.
De reis daarentegen viel ons wel zwaar, vooral de terugreis. Van Sen Monorom naar Siem Reap duurde maar liefst 12 uur in een klein busje. Niet echt ideaal dus.
Wauw! Wat een te gek uitstapje lijkt me dit! Geweldig met die olifanten! Ook een heel mooi resort trouwens!