Moni en vulkaan Kelimutu
Holy Moni, wat ben jij tof. Dit kleine dorpje ligt in het groene van Flores en staat met name bekend om de unieke Kelimutu vulkaan. De Kelimutu staat bekend om zijn drie kratermeren die elk een unieke kleur hebben. Op dit moment zijn de kleuren van kratermeren knalblauw, maar de kleur verandert door de jaren heen. De veranderende kleuren van de meren zijn een uniek natuurverschijnsel dat je nergens anders ter wereld zult vinden. Maar de omgeving Moni heeft nog veel meer te bieden dan alleen de Kelimutu vulkaan. Van verstopte watervallen tot prachtige wandelroute.
Kelimutu vulkaan bezoeken
Je kan de Kelimutu vulkaan op verschillende manieren doen. Vanuit Moni kun je er naar toe wandelen. Dit duurt ongeveer 2 – 3 uur. Maar het is ook mogelijk om een zelf met de scooter naar het beginpunt te gaan of bij iemand achterop te springen. Deze laatste optie kost ongeveer 2 euro.
De meeste mensen bezoeken de vulkaan met zonsopgang. Dit betekent dat je midden in de nacht op moet staan. Het lijkt wel of bijna alles in Indonesië midden in de nacht begin. Een unieke ervaring, maar ook het drukste moment vaak van de dag om de vulkaan te bezoeken. Wij vertrokken aan het einde van de ochtend met als resultaat dat we de vulkaan helemaal voor onszelf hadden.
Kelimutu is erg uniek en bijzonder. De vulkaan heeft drie kratermeren die door mineralen elk een andere kleur hebben: donkergroen, blauwgroen en lichtgrijs. Maar dit is nog niet alles, want in de loop der jaren veranderen de kleuren weer. Zo was 1 meer ooit rood en een ander ooit wit. Hoe dit precies komt, weet men niet. Kelimutu is niet alleen erg mooi om te zien, maar voor de lokale bevolking is het een heilige plek. Vroeger werden hier buffels en varkens geofferd. En nog steeds geloven zij er in dat de zielen van hun overleden familieleden hier rusten. De berg heeft hierdoor de naam Berg der geesten gekregen.
De klim naar het uitzichtpunt is prima te doen. Onderweg kom je, hoe kan het ook anders, makaken tegen. De makaken hier zijn gelukkig niet zo brutaal als op Bali en laten je meestal met rust.
Watervallen van Moni
In het kleine Moni besloten we de betoverende Murondao Waterval te verkennen. Onderweg naar deze plek stuitten we op een klein eettentje. We stopten voor een drankje en om de route te vragen, hoewel die niet bepaald duidelijk was aangegeven. En met ‘niet bepaald duidelijk’ bedoel ik eigenlijk totaal niet. Opnieuw waren we de enige toeristen, maar werden we met open armen ontvangen door de lokale bewoners. Na zo’n uurtje wandelen bereikten we de watervallen. Soms vragen ze een kleine bijdrage om een specifiek gebied te betreden. Er liggen eenvoudige bruggen om naar de waterval te gaan. Het is echt de moeite waard om die bijdrage te betalen en verder te gaan, want de omgeving lijkt rechtstreeks uit een sprookjesboek te komen. Alsof je Riverdell binnenwandelt en elk moment een elf van The Lord of the Rings tegenkomt. Hoewel de watervallen niet bijzonder groot zijn, is de plek absoluut adembenemend.
Koka Beach
Op ongeveer 2 uurtjes rijden van Moni vind je Koka beach. Een verstopt paradijsje op aarde. Perfect om een middagje te relaxen. Geniet met je voetjes in het witte zand, met een kokosnoot in je hand van een geweldig uitzicht. Dikke kans dat je het strand helemaal voor jezelf hebt. Je kan hier ook blijven slapen, je hebt hier verder niks en de accommodatie stelt niet veel voor. Ons advies: huur een scooter en ga er gewoon een dagje naar toe. Absoluut één van de mooiste stranden van Indonesië.
Vervoer naar Moni
Via ons hotel hadden we een minibusje geregeld naar Moni. De route was adembenemend, soms wel een beetje spannend. We moesten overstappen in Ende, een stad die we echt vreselijk vonden. Na ongeveer 6 uur kwamen we aan in Moni. Je kunt ook een taxi of bemo nemen. Je gaat langs de weg staan en wacht tot er eentje stopt. Lekker makkelijk. Een derde optie is om een motorbike te huren voor een paar euro per dag en zelf het eiland te ontdekken.
Accommodatie: Gecko Homestay
Hoe gaaf we Bajawa we ook vonden, helaas vertrokken we hier minder gezellig. We waren namelijk ziek geworden. Of we nu een griepje hadden opgelopen, te veel raki hadden gedronken of iets verkeerds hadden gegeten, beide waren we niet top fit. We besloten om het even rustig aan te doen. Voor 10 euro boekten we een klein bamboe hutje bij Gecko Homestay. Wat absoluut onze nr. 1 plek van heel Indonesië werd. Waarom? Nou omdat Lopez (de eigenaar), zijn 3 honden en familie je echt een thuisgevoel geven. Zo mochten we mee koken en eten, sliepen de honden voor je deur en hadden we tot in de nacht de meest interessante en grappige gesprekken met Lopez. Wat 1 nachtje zou zijn, werden er snel meerdere. Het was een heerlijke plek om even bij te komen.
Eten in Moni
Iedere avond aten we gezellig mee met Lopez en zijn familie. Uiteraard moesten we wel zelf koken. Verder heb je wat kleine, simpele tentjes in Moni. Via tripadvisor zul je al snel terecht komt bij Mopi’s place. Echt een topplek. Wij hebben hier iedere dag heerlijk geluncht. Ook de taartjes zijn goddelijk.
