Maand 3: houdoe LOMBOK (november 2023)

Het is niet te geloven, maar na 2 maanden namen we dan toch eindelijk afscheid van LOMBOK! Maar niet voor lang hoor gekske! In Indonesië kan je namelijk maar 1 keer je 30 dagen visum on arrival verlengen. Dus na 2 maanden was het tijd voor een zogenaamde visa run! En hoewel we het leventje hier nog steeds heel fijn vonden, vonden we het ook wel even fijn om uit het werk- en surfritme te komen. Even iets anders. Dus na 2 maanden was het tijd om voor een paar weekjes afscheid te nemen van Lombok.

Heel decadent een visa runnetje doen

Dat klinkt toch best wel fancy schmancy, we doen even een visa run. Alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. We vliegen voor een paar dagen naar Bangkok, want we moeten het land uit voor ons visum, maar komen daarna weer terug. MAN! Wat vreselijk decadent. En dat realiseren we ons maar al te goed. Ondanks dat we zeker hard hebben gewerkt voor dit leventje, zijn we natuurlijk 2 onwijs grote lucky bastards. Het geluk dat we dit samen met elkaar willen doen en dat we allebei geboren zijn in een land waar dit überhaupt een optie is, realiseren we ons maar al te goed.

Helemaal volproppen met streetfood in Bangkok

Wat een straf, even voor een paar dagen onszelf helemaal volproppen met de allerlekkerste streetfood van Bangkok. Daarnaast vinden we een speciaalbiercafé om de hoek en vinden we het een goed moment om onze speciaalbier cravings wat liefde te geven, aangezien die van Lombok bijna niet aangevuld kunnen worden. Verder doen we niet zoveel, behalve nog een uurtje helemaal losgaan in de arcadehal. Van Guitar Hero tot mijn grote favoriet, de dansmachine. Dat we misschien wat meer aandacht moeten besteden aan onze dancemoves wordt toch wel pijnlijk duidelijk.

Duiken op Nusa

Na 3 keer de veerboot van Lombok naar Bali te hebben genomen (nog steeds een dikke tip hoor), besluiten we dit keer dat we via Nusa Lembongan en de Gili’s terug gaan naar Lombok. Nusa Lembongan omdat we weer heel graag willen duiken. Aangezien het 5 jaar geleden is, doen we eerst een refreshment mini course in het zwembad. Hoewel we toch wel aardig wat duiken hebben gedaan, voel ik me echt een dive loser. Zo fijn dat we dit toch nog hebben gedaan voordat we echt het water ingaan.

De volgende dag zijn we klaar voor het echte werk. Coral Bay en Manta Bay staan op de planning. Het regent pijpenstelen en de zee is WOEST! Wij zijn echt kampioen in het uitkiezen van de meest onmogelijke momenten om dit soort tripjes te doen. Maar we zijn er en er is no way back.
We blijven bij Coral Bay vooral aan het begin, want echt de stroming aangaan vinden we nog niet echt een topplan na 5 jaar niet te hebben gedoken. Al heel snel komt er lekker relaxed een schildpad voorbij. Maar het is vooral heel fijn om weer in het water te liggen.
Dan door naar Manta Bay, waar stiekem toch wel voorkomen. Duiken met Manta Roggen. De zee wordt alleen maar erger en ondanks het reispilletje wat ik – Desi – nog snel in mijn mik heb geduwd, komt binnen een paar minuten alles al omhoog. Ik MOET van die boot af. Ik duik als een bezetene de zee in, hopend dat het iets minder zal zijn. Het is iets minder heftig, maar zelfs al zijn we van de boot af, de golven zijn heel intens. We beginnen aan de duiken en ook onderwater gaan we van links naar rechts. Leroy, die echt NOOIT zeeziek wordt, zie ik ook met moeite alles binnenhouden. En om het allemaal nog erger te maken, het zicht is misschien 3-4 meter.
Maar binnen 5 minuten komt de eerste manta voorbij, en dan nog één en nog één. Ze blijven maar voorbij komen en het blijft MAGISCH! Ze zijn zo ongelooflijk groot en zo onwijs sierlijk. Terwijl we als twee idioten in het water dobberen van links naar rechts, zwemmen deze reuzen elegant voorbij alsof er niets aan de hand is.
Het is misschien niet helemaal de duik zoals we hadden gehoopt, maar wat blijft dit bijzonder.

Chillen op de Gili’s

Na een paar duiken en rondtoeren op Nusa Lembongan pakken we de fast boat naar Gili Air. We hadden wilde plannen om feestjes mee te pikken, maar het eiland is HEEL rustig. Het strand ligt op struikelafstand van onze accommodatie en verder doen we niet zoveel, behalve dan af en toe de laptop openklappen.

Terug naar Kuta Lombok

Vanaf Gili Air nemen we de lokale veerboot naar Bangsal en we rijden in één ruk door naar Kuta Lombok! We komen aan bij Loka, waar we per maand een kleine kamer huren en worden al opgewacht door de teckel en de aangespoelde zwerfhond die hier niet weg willen. Wat voelt dit fijn! We pakken ons inmiddels “normale” leven weer op, wat voornamelijk bestaat uit de vraag “waar gaan we vanavond eten?” en “hoe laat gaan we surfen?”.