Chapter 5: Javaanse jongens
We hebben de dodemansrit van Lake Toba naar Medan Airpot overleefd en stappen in het vliegtuig naar Jakarta wat ongeveer 2,5 uur vliegen is. Alles verloopt vrij soepel en na een landing waarbij het leek alsof zo’n beetje alles van het vliegtuig afbrak zijn we geland in Jakartaaaa.
Door alle slechte verhalen over Jakarta hadden wij eerder al besloten om er alleen even te slapen en vervolgens de trein te pakken naar Bandung. Maar goed eerst even een nachtje slapen in Jakarta.
Op de luchthaven was al snel duidelijk dat er een veel minder relaxte vibe hangt dan in Sumatra. De mensen zijn minder vriendelijk, erg op zichzelf en vinden vooral dat je in de weg loopt. Geen probleem natuurlijk maar het bevestigde toch enigszins het beeld wat wij van Jakarta hadden. Dees had een super relaxed hostel geboekt wat net buiten het centrum lag en vanaf waar we de volgende dag ook heel makkelijk naar het station toe konden reizen.
Ennnn dat was Jakarta. Niks over te vertellen. Misschien heeft het ergens wat moois te bieden maar wij zagen het niet in ieder geval.
Chapter 5.1: Back to the roots.
Yes! Bandung. Een plek waar niet zo goed weten wat er van moeten verwachten maar wel een plek waarvan we weten dat de Opa en Oma van Desi een groot deel van hun leven hebben doorgebracht en de plek is waar ze elkaar hebben leren kennen. In Bandung is tijdens de 2e wereldoorlog flink gevochten en zijn er door de Jappen verschillende kampementen opgezet waar mensen in erbarmelijke omstandigheden moesten overleven.
Vanaf Jakarta was het ongeveer een treinrit van 3,5 uur naar Bandung. De trein was echt boven verwachting goed en dus vlogen de 3,5 uur voorbij omdat je door een prachtig landschap reist, over bruggen van een meter of 30 hoog en nog zo veel meer.
We komen vervolgens aan op Bandung Station en na 2 minuutjes wachten stappen we in bij onze Grab chauffeur die ons naar het hotel brengt. Bandung ziet er top uit. Het is er schoon, er is veel groen, het wordt omringd door bergen en er is meer dan genoeg te doen. Wij zijn in ieder geval beide meteen enthousiast. Na een erg goed, lekker en vooral gratis diner doken we stad in en zijn we (Vooral Desi) een plan gaan maken over hoe we bij de plekken konden komen waarvan bekend was dat Opa en Oma er waren geweest of hadden gewoond of hadden gevochten tijdens de oorlog. Dit bleek nog een hele klus te zijn maar Dees heeft toch een hoop kunnen achterhalen. Ff een drankje en slapennnn.
De volgende dag reizen we eerst af naar de begraafplaats van Bandung waar de vader van de opa van Desi begraven is en de moeder van de oma van Desi. Toch wel bijzonder om zo ver van huis in eens een kruis te zien staan met de naam Kessler wetende dat dit dus de opa en oma van Silvia (Die best wel op zich aardige schoonmoeder) zijn geweest. We proberen vervolgens via de registers nog meer familie leden te achterhalen en komen erachter dat er nog 2 Kesslers in de omgeving van Bandung zijn begraven. Ook aan deze begraafplaats brengen wij een bezoekje en proberen in kaart te brengen welke leden van de familie Kessler hier zijn begraven. Dit is natuurlijk super moeilijk maar we hebben nu in ieder geval meer aanknopingspunten voor de neef van Desi die al jaren de stamboom aan het uitpluizen is. We vragen vervolgens nog rond naar de andere adressen die Desi heeft genoteerd maar het blijkt helaas of niet meer te bestaan of de mensen weten simpelweg niet waar het precies is. Helaas kunnen we dus niet nog meer plekken opzoeken maar het feit dat Dees enigszins in de voetsporen van haar grootouders heeft gelopen maakt het toch echt wel een bijzondere dag.
Doordat we best wat kilometertjes hebben afgelegd deze ochtend en middag besluiten we om naar een tent te gaan die hoog in de heuvels ligt en vanaf waar je de hele stad kunt zien liggen. Na een leuke rit met de eerst goed Engelse spreken Bandungenaar komen we aan bij deze tent waar het helaas compleet uitgestorven is maar waar het uitzicht fantastisch is. Even niks doen en dan terug naar de stad om onze backpacks op te halen om door te gaan naar ons hostel van vanavond.
Doordat we maar 1 nachtje in onze eerdere accommodatie konden blijven moesten we dus op zoek naar een nieuw onderkomen voor vannacht. We kozen voor Butons Backpackers Lodge wat een perfecte ligging heeft en waar het blijkbaar goedkoper is om een prive kamer te boeken (Slechts €10) in plaats van een gedeelde kamer. Doen dus! Daar aangekomen blijkt het een super gezellig hostel te zijn waar we vervolgens in gesprek raken met 2 gasten uit Dordrecht en 1 weirdo (Op een goeie manier) uit Zuid-Afrika. Iedereen heeft honger en zin in bier dus we knallen met zijn vijven de stad en maken er een super gezellige avond van!
Helaas komt dan alweer een einde aan Bandung. We hadden hier opzicht nog best een nachtje of 2 kunnen blijven omdat er in de omgeving nog ontzettend veel moois te zien is maar de aantrekkingskracht van Yogyakarta is groot! Terwijl ik dit verhaal der verhalen zit te typen zijn we onderweg met de trein vanaf Bandung naar Yogyakarta wat ongeveer 7,5 uur reizen is. Wederom zitten we een masterlijk goede trein en rijden we door het prachtige landschap van Indonesië.
Ook besef ik mij wat een geluk we toch hebben dat wij op dit moment door zo’n mooi land reizen en dat dit slechts het begin is van nog zo veel mooie avonturen. Jep! Wij voelen ons fantastisch! Op naar Yogya.
Wederom genoeg geluld voor nu. Volgende keer updates uit Yogyakarta en Karimunjawa
Wij houden jullie op de hoogteeeeeee!
Volgende bestemmingen: Yogyakarta, Karimunjawa