Chapter 14.9: Batu Bolong! Ik herhaal Batu Bolong.
Zo, we zijn uitgechecked bij Ciao Hostel (Dikke tip) we hebben onze backpacks weer ingepakt en pakken de taxi naar het kantoor van Perama Tours. Vanavond start onze 3 daagse boottrip. We varen van Labuan Bajo naar Lombok. Veel mensen geven deze trip als tip, maaaar het is wel een beetje afhankelijk van het weer. De komende 3 dagen doen we een aantal stops, is er een welkomst party en is het vooral veel socializen met bier. Klinkt goed dus.
We arriveren bij het kantoor en melden ons aan.
“Sorry, boat is cancelled, we go tomorrow”
Waaaaaaaaaaaaaaat!!! Godverdomme wat een kutzooi. Fijn dat iemand ons ook even heeft ingelicht. We maken wat stampij maar ja, die boot gaat echt niet meer varen. We zullen dus nog een avondje in Labuan Bajo moeten blijven. Gelukkig is er nog plek bij Ciao Hostel dus boeken we daar maar 1 nachtje. De mensen van het hostel staan ons vreemd aan te kijken als we weer aan komen sjouwen maar goed we zullen er maar het beste van moeten maken.
Wat te doen met de extra dag die ons gegeven is??? Hmmm, ja we zouden nog een keer kunnen gaan duiken in Flores natuurlijk. Maar welke divesite durven we aan? De divespot die iedereen ons aanraad is Batu Bolong. Dit schijnt verreweg de mooiste spot van Flores te zijn en is zelfs verkozen tot één van de mooiste spots ter wereld! Het is echter zo dat wij veel maar dan ook veel horrorverhalen hebben gehoord over Batu Bolong. Batu Bolong is een dikke rots in open zee waarvan alle kanten de stroming tegenaan beukt. Hierdoor ontstaat er echt een stroming waar je u tegen zegt en zijn er vaak downcurrents. Veel mensen raden ons dit af omdat je hier toch echt wel super mega advanced voor moet zijn. Een jaar eerder zijn Felix (Een goede vriend van mij) en Carolina ook bij Batu Bolong wezen duiken. Zij hebben beide meer dan 100 duiken achter de rug maar dachten tijdens het duiken daar dat hun leven aan een einde was gekomen omdat ze in een downcurrent terecht kwamen. Al met al klinkt het dus niet heel erg aantrekkelijk om daar te gaan duiken maar alle divecenters vertellen ons dat het absoluut geen probleem is voor beginners zolang je maar goed naar je divemaster kijkt en aan de achterkant van de rots duikt omdat hier weinig tot geen stroming staat. Het is alleen maar knoepertje gevaarlijk als je net te ver naar de zijkant zwemt. Want ja, daar zijn dikke downcurrents die je binnen seconden even een meter of 20 (Of nog veel dieper) mee naar beneden nemen. Geen idee waarom? Maar wij zijn overgehaald. We gaan duiken bij Batu Bolong!
De wekker gaat weer om 05.00 uur. Ik wordt wakker en voel mezelf best wel relaxed eigenlijk. Het zal allemaal wel goed komen. We stappen weer de boot op en gaan richting de eerste site van vandaag, Batu Bolong!
Zodra de briefing klaar is (Waar nog even duidelijk wordt verteld dat je absoluut niet te ver naar de zijkant moet zwemmen omdat het daar erg gevarlijk is) begin ik toch best wel zenuwachtig te worden. We zijn ons inmiddels aan het omkleden en in de verte zie ik de rots uit de zee klimmen. Godnondeju, waarom doe ik dit eigenlijk? Mijn hartslag schiet richting de 300 en ineens ben ik echt bloednerveus. Maar ik laat mij niet kennen. Ik moet en zal nu ook gaan duiken ook.
Het is zover, met trillende handjes spring ik tussen de stromingen de zee in. We gaan naar onder en wat denk je? Nikssssss aan de hand joh. Er is op het stuk waar wij duiken totaal geen stroming en het is super kalm zelfs. Aan de zijkanten van de rots kun je wel onderwater tornado’s zien maar daar komen wij helemaal niet in de buurt. Mooi! Nu maar eens goed rondkijken.
FENOMENAAAAAAAL!!!!! Superlatieven schieten tekort. Het is alsof je jezelf in een documentaire van David Attenborough bevind. Dit slaat echt nergens op. Koraal in 300 verschillende kleuren, totaal onaangetast, duizenden maar dan ook duizenden vissen. Haaien, Napoleon Wrasse, Groupers van 3 meter, schildpadden, het is echt teveel om allemaal te bekijken. Echt nogmaals, niet normaaaaal! Dit is by far de mooiste duik die wij ooit gedaan hebben en volgens de bootcrew vindt je bijna nergens ter wereld nog koraal in zo’n perfecte staat.
Doordat ik net voor de duik met een super hoge hartslag de zee in sprong ben ik al na 30 minuten door mijn lucht heen. Lol. Gelukkig kan ik nog even meeduiken met onze divemaster zodat we nog wat langer in het water blijven. Dees heeft alleen niet meegekregen dat mijn lucht op is en terwijl ik levenloos aan het wachten op de octopus (Extra regulator) van de divemaster denkt Dees dat er iets goed mis is. Gelukkig kan ik snel het “Ok it’s all good” sein geven en duik ik nog een minuutje of 15 samen met de divemaster. Ook zijn lucht is op, dus wij moeten naar boven. Dees de eindbaas heeft nog steeds genoeg bar dus die sluit aan bij het andere groepje en krijgt zo nog een minuut of 10 extra. We hadden er allebei wel uren willen duiken, zo ongelooflijk geniaal was het.
Terwijl ik boven kom schreeuw ik luidkeels tegen mijn divemaster “Waaaaaaa, this was insaneeeeee”
Hij lacht en verteld me dat hij ook nog steeds verbaasd is bij elke duik die hij hier maakt.
We made it! Batu Bolong! Ik herhaal Batu Bolong.
Het blijkt trouwens dat ik niet als eerste door mijn lucht was. Vandaag worden wij ook vergezeld door een Rus die sowieso uit een of andere inrichting in Siberie is ontsnapt. Deze gast is echt helemaal koekoek. Hij praat de hele dag in zichzelf, gooit er af en toe uit het niets een hele rare kreet uit en weet niet hoe je koffie moet inschenken?! Hij heeft maar liefst 10 minuten gedoken alvorens zijn lucht op was? Hoe the fuck krijg je dat dan voor elkaar? Maakt niet uit, ik heb toch wel hard moeten lachen om die gast.
We doen nog 2 hele mooie duiken die dag voordat we terug gaan. Wij moeten een beetje opschieten want onze boot naar Lombok zal over een paar uur dan echt gaan vertrekken.
Bye Bye Flores! You were amazing.