Chapter 1.0: Hatseflats, houdoe en bedankt, tot over een half jaar.

Ja hoor eindelijk is het dan zover! 21 Juni is aangekomen. Vandaag gaat het dan echt gebeuren. 6 maanden door Azië reizen. Na een jaar van voorbereiding kan al het gespaarde geld dan vanaf nu worden verbrast. Waaraan? Sate, bier, cocktails, nog meer sate en uhhh wat hotels en zo natuurlijk. Voordat het grote Azië avontuur begint moesten we eerst richting Doha wat door de locals ook wel Doha wordt genoemd. Precies hetzelfde dus inderdaad. Onze Dees had in ieder geval alvast een toppertje van een hotel geregeld dus dat moest goedkomen.

Chapter 1.1: The eagle has landed.

Yes na een hele relaxte vlucht (Omdat het vliegtuig half leeg was, ergo je kon overal languit liggen) geland in Qatar. Nondepinne wat een hitte. Ik dacht ff doorbijten want die goudgele koude rakker staat op je te wachten. Na een korte rit met uiteraard privé chauffeur komen we bij ons hotel aan. WOW! Dit ziet er heul goed uit. Snel inchecken en ergens een biertje scoren. Na snel onze spullen gedropt te hebben lopen we richting lobby waarin wij ons in een keer beseffen KAKKKKK! Ramadan. En Ramadan in Qatar is een hele dikke Jammerdan. Nergens maar dan ook nergensssss een lekker koud pilsje te bestellen.

Gelukkig is onze in house bediende heel enthousiast over Doha en begint ons na wat aandringen direct de stad te laten zien. Aangezien het inmiddels een uurtje of 01.00 uur was waren wij echter iets minder enthousiast maar goed let’s go. Best cool eigenlijk, paardenstallen bekijken van ongelooflijk rijke arabieren, kamelen checken, valken hotel checken, gebouwtjes checken. Leuk man, ziet er echt top uit allemaal. Toch is deze jongen na die rit zijn enthousiasme volledig kwijt en wil gewoon linea recta terug naar ons hotel. Onze bell boy denk daar anders over en wil nog de gehele markt over wat inhoud dat wij zo’n 30 minuten moeten gaan lopen. Het was echt leuk om dit gezien te hebben maar ik ben inmiddels ook mijn spraakvermogen volledig kwijt. Dus dat gaat het niet worden. Gelukkig weet Desi met haar overredingskracht hem te overtuigen dat het nu echt al laat is (02.00) en dat wij lekker naar bed gaan. Klasse Dees! Mijn dank was groot.

Naar bed dus. En het bed is abnormaal lekker fantastisch. Hadden wij zo’n bed maar thuis staan.

Edit Desi: Of hadden we nog maar een huis 😉

Chapter 1.2: Eerst ff een peukie doen

Wakker. 08.30 prima tijd dus. Voor Desi de normaalste zaak van de wereld, voor deze levende Auping toch wel ff een opgave. Maar goed fak it even een goed ontbijt scoren en weer op pad. Terwijl wij onszelf naar de lift begeven besluit ik om toch eerst even naar mijn slechte gewoontes te luisteren en loop naar buiten om een peukie te doen. Na nog geen halve inhalatie later staat er een Afrikaanse bewaker naast mij en vraagt of ik christen ben. Ik zeg “Nou ja ik ben eigenlijk helemaal niks maar in ieder geval geen moslim, Hoezo?”. Ja hoor! Wat blijkt, tijdens Ramadan is het ook niet toegestaan om voor zonsondergang in het openbaar te roken. Godnondje grfojoij fkakijoeoijwf! Nou ja het is niet anders. Nadat ik half vloekend Desi eindelijk heb gevonden (Er was maar 1 iemand in het restaurant) besluiten we om allebei voor het Arabische ontbijt te kiezen. Falafel, humus, broodje, geitenkaas en nog een of ander goedje. Kortom: Echt een super lekker goedgevuld ontbijt wat wij allebei prima iedere dag zouden kunnen eten. Zo, ontbijt binnen op naar wat sightseeing.

Ons hotel had lekker peppie een golfkarretje tot zijn beschikking waarin wij, Prins Aladin en Jasmijn triomfantelijk door de Souq Wassif market werden rondgereden en allerlei interessante informatie tot ons gespild kregen. Serieus echt een coole hippe Arabische market wat echt kei leuk zou kunnen zijn mits het niet ramadan is. Hoe dan ook een leuk tochtje door het oude gedeelte van Doha. Waar de architectuur machtig mooi is en de uitbaters begrepen hebben hoe je een cafétje er sfeervol uit laat zien.

Zoals ik al eerder aangaf had Dees/Foedsie super leuk contact gehad met de manager en deze had ook geregeld dat er een lunch klaar zou staan en als klapper op de vuurpijllllll, een massage! Woop! Dat is altijd goed. Maar eerst ff lunchen dus. Ik ging voor een indies gerecht of hoe je het ook schrijft, het kwam in ieder geval uit India. En Dees koos voor de falafel wraps. Wederom petje af voor de chef heeeeeurlijk gegeten. Ow en ook een shout out naar de bediening, de cola was lekker koud.

Mooi! 2 uur ’s middags tijd voor de massage. Omdat het hotel Souq Wassif uit 8 verschillende hotels bestaat moesten wij eerst een klein stukkie door de verzengende hitte lopen naar een zuster hotel wat bij ons om de hoek lag. Verder niemand te bekennen natuurlijk die in de 45 graden een stukkie gaat lopen maar goed wij hadden een lekker doel voor ogen.

Nadat de zweetparels van onze gezichten waren afgeworpen kwamen we aan bij de Spa. Zag er weer goed uit, muziek lekker chill en een Thais oud chickie staat klaar. Dat gaat helemaaaal goed komen! Nou niet dus. Blijkbaar was Desi dermate asociaal geweest dat er alleen een massage voor 1 persoon was geregeld. Nou lekker dan, wat nu? Dees ging in ieder geval  uiteraard in haar nopjes mee met de Thaise oma om zichzelf eens ff een uur lang lekker te laten verwennen en ik bedacht om dan maar weer terug te lopen. Nadat ik eerder op de dag tijdens het sightseeen een verlaten rooftop was tegenkomen dacht ik “Ik ga terug, daar kan ik in ieder geval ongezien ff roken”. Na weer aangekomen te zijn in ons hotel probeerde ik soort van sneaky te vragen waar ook alweer die rooftop was aangezien die gasten het niet zo cool vinden dat je overdag lekker gaat lopen paffen. Maar dat sneaky vragen wierp zijn vruchten totaal niet af en na 10 minuten bakkeleien besloot ik om het woord toch maar even erin te gooien “Smoke! I want to smoke on that rooftop”. No problem sir zei Abul en bracht mij zowaar wederom met het golfkarretje richting het hotel met de compleet verlaten rooftop. He he, Desi een overheerlijke massage, ik dan in ieder geval een peuk.

Zoooo, dat voelt weer ontspannen. Niet zo ontspannen als Desi blijkt iets later want die heeft zullen we maar zeggen een van de beste gezichtsmassages uit haar leven gehad waarbij de masseuse, ach ja, ook nog even de rug, handen, hoofd en nek heeft meegepakt. Damnit! Daar was ik graag bij geweest. Maar desalniettemin was het uiterst ontspannen en tevreden hoofd van Dees ook goud waard.

Ok what’s next? Nadat ik een uurtje eerder een super leuk gesprek had gehad met Abul (Zou echt niet meer weten hoe hij echt heet) en die Afrikaanse bewaker kwam ik erachter dat er wel een hotel in de buurt was waar wel een zwembad open was. Want ja! Blijkbaar gaan tijdens de ramadan ook zwembaden dicht. Waarom? Dat weet niemand maar goed, een zwembad dat is altijd goed. Nadat ik Desi geënthousiasmeerd had om ff lekker te gaan zwemmen werd voor deze 2 sultans wederom even een privé chauffeur geregeld en hop richting zwembad. Ik natuurlijk zo blij als het maar zijn kan en Dees, ja Dees had ook toch ff 1 minuut in het water (Fakking koud!!!) gestaan want die Aziaat maak je echt niet blij met een zwembad maar alleen met de zee. We waren in ieder geval weer even lekker afgekoeld en werden stipt op het afgesproken tijdstip opgehaald door onze chauffeur.

Desi: Leroy?

Leroy: Ja?

Desi: We hebben nog 45 minuten voordat we worden afgezet op het vliegveld. Zullen we nog even naar die vogelmarkt gaan? Das wel lachen toch?

Leroy: Das goed!

Zo gezegd zo gedaan. Op naar de vogelmarkt waar je allerlei, je raad het al, vogels kan kopen. Na een leuke wandeling door alle kleine steegjes van de Souq Wassif markt waarin Desi super toffe foto’s heeft gemaakt van de talloze steegjes met kruiden, streetfood en witte gewaden, werd het dan helaas toch tijd om terug te keren naar het hotel omdat wij de vogelmarkt niet meer konden vinden. Op zich prima want zojuist kwamen er een paar scary looking taliban strijders voorbij gelopen. Dus dikke prima, richting vliegveld.

Op naar Azië! Terwijl wij nu inmiddels zo’n 4 uur in het vliegtuig richting Kuala Lumpur zitten komt Azië steeds dichter en dichterbij. We vliegen as we speak boven India wat betekent dat we nog even 3 uur door moeten bikkelen met die massieve snurkende Mumbai teddybeer links naast me en die slapende waarschijnlijk straks kotsende zielige chickie (Voelt zich helaas niet zo lekker) van me aan de andere kant.

Genoeg geluld voor nu. Wij houden jullie op de hoogteeeee (Zo’n 11 kilometer op dit moment)

Coming up: Kuala Lumpurrrrr

Do’s Doha

• Gewoon zeker bezoeken als je de tijd hebt
• Souq Wassif Market. Super vet, van alles te zien, heerlijk eten, fantastische geuren
• Massage schijnt erg goed te zijn?!

Dont’s Doha

• Ga niet tijdens ramadan
• Rook niet op straat tijdens ramadan

Ga niet tijdens ramadan!!!